Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny pochodzi z Zębowic koło Olesna. Drewniany kościół datowany jest na rok 1493. Lokalna społeczność użytkowała świątynię przez prawie pięć wieków. Swój obecny kształt kościół zawdzięcza pracom prowadzonym w XVII i XVIII wieku. Pierwszej gruntownej renowacji został poddany na początku XVII wieku, a na przełomie XVII i XVIII wieku został od wewnątrz odeskowany i pomalowany. Wówczas też uzupełniono wnętrze o liczne rzeźby i obrazy. Z tego okresu pochodzi ambona oraz ołtarze: główny i boczne. Wieża o konstrukcji słupowej została dobudowana do frontu kościoła w 1777 roku.
W latach 1910-1911 w Zębowicach obok kościółka wzniesiono nową, murowaną świątynię, a stary kościół wystawiono na sprzedaż. W 1925 roku na kupno budynku zdecydowały się Gliwice. Ówczesne władze miejskie postanowiły, że stary kościół będzie ozdobą tworzonego dużego kompleksu Cmentarza Centralnego. Pracami rekonstrukcyjnymi kierował Robert Josefek pod nadzorem architekta miejskiego Karola Schabika. Przeniesienia polichromii ścian i stropu dokonał Karol Platzek. Kościół na nowym miejscu oddano do użytku 30 października 1926 roku. Przez blisko 50 lat służył jako kaplica pogrzebowa i miejsce modlitwy, jednak z powodu braku odpowiednich działań konserwatorskich ulegał powolnej dewastacji.
Pod koniec lat 70. XX wieku kościół został zamknięty dla obrzędów liturgicznych. Nie uczyniono wiele, by zabezpieczyć obiekt przed dalszą dewastacją. Po 1989 roku władze samorządowe miasta podjęły decyzję o konieczności ratowania zabytku. Po demontażu kościoła w 1992 roku i zabezpieczeniu wyposażenia, znaleziono dla obiektu nową lokalizację. W 1997 roku rozpoczęto prace budowlane, związane z przeniesieniem kościoła na obecne miejsce. Kościół został zrekonstruowany staraniem gminy Gliwice i diecezji gliwickiej. Odrestaurowany kościół poświęcił biskup gliwicki Jan Wieczorek 15 sierpnia 2000 roku. Początkowo pełnił funkcję kościoła rektorskiego, a od 1 lipca 2004 roku pełni rolę kościoła parafialnego.
W latach 2020-21 dokonano wymiany pokrycia dachu kościoła, zmieniono ogrzewanie na ekologiczne i zabezpieczono kościół systemami alarmowymi. Rozpoczęto również projektowanie nowej świątyni, ponieważ liczba parafian przekroczyła 7 tys. osób i kościół okazał się zbyt mały dla tak wielkiej liczby wiernych.